Z chwilą przestawienia gdańskich tramwajów na trakcję elektryczną niezbędne stało się zapewnienie odpowiedniego źródła zasilania. W roku 1896 nastąpiło uruchomienie całej ówczesnej sieci tramwajowej. W zeszycie 52/1896 tygodnika "Elektrotechnische Zeitschrift", na stronach 793 - 794 ukazał się komunikat firmowy AEG. Materiał ten zawiera opis rozwiązań zastosowanych przy prowadzeniu linii przez mosty ruchome (cztery klapowe i jeden obrotowy). Podano także krótki opis specjalnej elektrowni, wybudowanej jako źródło zasilania tramwajów. Oto stosowny cytat.

"Siłownia posiada trzy kotły wodnorurkowe, każdy o powierzchni ogrzewalnej 151,6 m2. Dla uniknięcia dymienia są one wyposażone w palenisko zmniejszające dymienie (patent Hopkinsona). Do zasilania kotłów służą dwie pompy Worthingtona o poczwórnym działaniu, z których każda może dostarczyć w ciągu godziny 7200 m3.

Do napędu prądnic służą trzy stojące maszyny parowe, współpracujące z kondensatorem. Normalnie dają one 150 a maksymalnie 220 KM przy 150 obr/min. Woda kondensacyjna jest pobierana rurociągiem z Kanału Raduni, poprzez przez układ usuwający zawarte tłuszcze. Zużyta woda kondensacyjna jest odprowadzana także do Kanału Raduni. Każda maszyna parowa, za pomocą pasów transmisyjnych, napędza po dwie prądnice, z których każda da je około 72 000 W."