Zdzisław Kałędkiewicz urodził się 31 sierpnia 1913 roku w Częstochowie. Już jako nastolatek przejawiał talenty artystyczne. Oprócz rysowania zajmował się także poezją i pisaniem pamiętnika. Pierwsze wiersze młodego twórcy ukazały się drukiem na łamach prasy częstochowskiej w 1930 roku.

Studia Kałędkiewicza w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie rozpoczęte we wrześniu 1937 roku przerwał wybuch II wojny światowej. Młody artysta wraz z bratem przedostał się do Lwowa, gdzie kontynuował studia na tamtejszej politechnice. Jednak i ta nauka nie trwała zbyt długo. Zaniepokojony losami brata, który postanowił wrócić do Częstochowy, podążył za nim do rodzinnego miasta. Kałędkiewicz służył w wywiadzie Armii Krajowej. Wiele lat później powtarzał, że to nie studia, lecz okres wojny był najważniejszym czasem jego edukacji.

Po zakończeniu wojny Kałędkiewicz współorganizował życie artystyczne w Częstochowie. Był tam jednym z założycieli oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków oraz Związku Zawodowego Literatów. Pod koniec 1945 roku. ze świeżo poślubioną Ireną Sitarz wyjechał na Wybrzeże. Na początku oboje zamieszkali w Gdyni, skąd pochodziła żona artystki, by potem osiedlić się w Oliwie przy ul. Leśnej 9.

W listopadzie 1946 roku Kałędkiewicz został asystentem w Katedrze Rysunku i Malarstwa Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej, w międzyczasie kontynuując naukę w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku, w której dyplom uzyskał w 1955 roku.

W latach 1954-1973 pracował w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Gdyni-Orłowie (obecnie Zespół Szkół Plastycznych w Gdyni-Orłowie), gdzie piastował m.in. stanowisko dyrektora szkoły (1964-1966). Wykładał także malarstwo i kompozycję na gdańskiej PWSSP. W 1973 roku przeszedł na emeryturę, całkowicie poświęcając się twórczości. Brał udział w kilkunastu wystawach indywidualnych i kilkudziesięciu zbiorowych w kraju i za granicą.

Zdzisław Kałędkiewicz, zwany „Samotnikiem z Oliwy”, zmarł 6 marca 2005 roku. Pochowany został na cmentarzu w Oliwie, obok żony Ireny