Start  ›  Fotograficy  ›  Fot. Tadeusz Bukowski  ›

Tadeusz Bukowski. Urodził się 22 kwietnia 1909 roku w Warszawie, zmarł 21 listopada 1980 roku też w Warszawie. Artysta fotografik, członek ZPAF Okręg Warszawski od 1950 roku. Fotografował aktywnie już przed wojną. Podczas Powstania Warszawskiego był fotoreportrrem (pseudonim "Bończa") Biura Informacji i Propagandy Armii Krajowej. Fotografował oddziały powstańcze i ludność cywilną w rejonie Powiśla i północnego Śródmieścia. Będąc długoletnim harcerzem, wiele zdjęć poświęcił działalności Harcerskiej Poczty Polowej. Wszystkie powiększenia przekazywał do BIP AK. Negatywy zostawiał sobie. Kilkaset negatywów schował w trzech miejscach. 12 września 1944 roku dostał się do niewoli niemieckiej. Po powrocie do Warszawy w roku 1945, odnalazł tylko negatywy schowane w piwnicy domu przy ulicy Drewnianej 12. Pozostałe negatywy przepadły. Jego fotografie były zamieszczane w wielu wydawnictwach m. in. w książce, której był współautorem z Lesławem Bartelskim "Warszawa w Dniach Powstania 1944", wydanej przez Krajową Agencję Wydawniczą w 1980 roku. Był autorem lub współautorem wielu wystaw poświęconych Powstaniu Warszawskiemu. Od 1948 roku aż do śmierci pracował jako fotograf w Instytucie Wydawniczym "Nasza Księgarnia". Do jego ulubionych tematów należała fotografia krajobrazowa. Wielokrotnie był komisarzem wystaw fotograficznych w warszawskiej "Zachęcie". Za swoją działalność został uhonorowany m. in. przez Międzynarodową Federację Sztuki Fotograficznej dyplomem i tytułem "Artiste FIAP" (AFIAP).


Krzysztof Kamiński

Fotografia z lat 50 XX wieku.


Jelitkowo. Promenada prowadząca do Sopotu.


Początek strony.