Start  ›  Katedra  ›  Rzut kościoła i klasztoru  ›  Dawny ołtarz główny  ›

M. Kilarski, F. Mamuszka, J. Stankiewicz, Oliwa (wykaz zabytków wg stanu z grudnia 1956 r.):

     T r a n s e p t, ramię p ó ł n o c n e. Dawny gł. ołtarz św. Trójcy., renesansowy, z drzewa dębowego, fund. Rafała Kosa z 1606 r.; wystrój malarski gdańszczanina Wolfganga Spoerera, odnowiony w 1903 r.; w tym miejscu od 1688 r. Na drewnianej predelii malowidło pochodu z Arką Przymierza; Wyżej usytuowane pełnofiguralne przedstawienie św. Trójcy, które może być zasłonięte 2 skrzydłami bocznymi (nawiązanie do tryptyków gotyckich), obracalnymi wokół kolumn. Na skrzydłach płaskorzeźby: "Narodzenie", "Zmartwychwstanie", "Wniebowstąpienie" i "Zesłanie Ducha św."; na rewersach 4 Ewengeliści. Za skrzydłami ma lowane we wnękach drewnianych Ecclesia i Religio. Po bokach ołtarza fig. Piotra i Pawła. Druga kondygnacja: fig. M. Boskiej z Dzieciątkiem; na ruchomych skrzydłach. "Zwiastowanie", z boków fig. Mojżesza i Ja­ na Chrzciciela. W nasadzie postać mnicha (fundator? św. Bernard?) z kolumną. W zwieńczeniu grupa Ukrzyżowania. Nadto liczne aniołki z narzędziami Męki Pańskiej, bogata ornamentyka na kolumnach i belkowaniu, herby Kosów i Konarskich.


 Dawny ołtarz główny.
Zbiory prywatne.


 Dawny ołtarz główny.
Zbiory prywatne.

Początek strony.