Młyn "dwudziesty" znajdował się w Dolinie Radości powyżej przedwojennej fermy lisów. Wybudowany został jako zakład do produkcji forniru przez sekretarza królewskiego Jerzego Wachschlägera, który został właścicielem tych terenów w 1682 roku.
W latach 1708-1791 właścicielem posiadłości był pułkownik wojsk polskich Ernest Wejher. W 1865 roku Dolinę Radości przejęło nadleśnictwo oliwskie.

W 1928 roku okolicy młyna wybudowano fermę zwierzątek futerkowych (głównie lisów), przy której powstał również niewielki zwierzyniec.

W 1956 roku F. Mamuszka, J. Stankiewicz opisali że: "zachował się mały stawek i tama z fabryczki forniru", a ferma czynna była jeszcze w 1985 roku.

Aktualnie (2005) jakichkolwiek śladów młyna brak. Budynki fermy lisów są opuszczone i zniszczone, a w dolinie znajduje się ujęcie wody pitnej dla Oliwy.

Na zachód, około 600 kroków od byłego młyna, powyżej drogi do Klukowa (Droga Węglowa - "Kohlenweg") w lesie leży ogromny, rozłupany głaz narzutowy nazwany "Diabelski Kamień" o którym mówi jedna z legend oliwskich.

Końcowy fragment łąki w Dolinie Radości. Po przekątnej biegnie Droga Węglowa. W górnej części zdjęcia wznosi się Czarcie Wzgórze, na którym leży Diabelski Kamień - pomnik przyrody nr 133. Zdjęcie wykonałem w 1994 roku.