Franciszek Mamuszka, "Oliwa. Okruchy z dziejów, zabytki", Gdańsk 1985, str. 166-168:

Szafarnia

       Przy ul. Cystersów 15 wznosi się wydłużony piętrowy budynek, będący (po odbudowie ok.1960 r.) siedzibą Kurii Biskupiej. Ten interesujący obiekt polecił wznieść opat Mikołaj Muskendorf (1474-1488) z przeznaczeniem na spichrz. W południowej części zachowały się do dzisiaj sklepienia: jedno kolebkowe, w drugim pomieszczeniu krzyżowe, wsparte pośrodku filarem. Kondygnacje oddzielał szeroki polichromowany fryz, zachowany we fragmentach po wschodniej stronie budynku.
       W XVII w. przebudowano obiekt gruntownie w związku z nowym jego przeznaczeniem. Powstało szereg małych pomieszczeń w dwu ciągach oddzielonych od siebie długim, wąskim korytarzem. Pierwotne gotyckie okienka ustąpiły miejsca dużym oknom. Budynek podwyższono i skonstruowano nowe szczyty. W przebudowanym gmachu znalazły się: apteka, sąd klasztorny, mieszkania osób związanych z opactwem, a od 1668 do około 1740 r. drukarnia klasztorna.
       Po kasacji oliwskiego zgromadzenia cysterskiego umieszczono w Szafami szkołę oraz mieszkania księży i służby kościelnej. Szkoła czynna była w tym budynku do 1945 r. Na jej potrzeby wzniesiono, zapewne już w naszym stuleciu, piętrową dobudówkę od strony północnej. Mieściła ona do 1939 r. na poddaszu polską szkołę senacką (patrz: Polska szkoła...). W 1945 r. Szafarnia spłonęła. Jakiś czas prowadził ktoś w zasklepionej sali gotyckiej hodowlę pieczarek. W 1959 r. przystąpiono do odbudowy Szafami na biura Kurii i Urzędu Parafialnego. Rozebrano wówczas wypaloną przybudówkę, historyczny obiekt w dziejach polskiego szkolnictwa w b. Wolnym Mieście Gdańsku.