NID Oddział w Gdańsku: Karta biała. Dom czynszowy ul. Czyżewskiego nr 14 B. Rok wykonania karty: 1983 (J. Radowska, A. Kunicka).

Budynki nr 12, 14, 15, 15a, 16 i nr 17 zostały wyburzone pod koniec lat siedemdziesiątych w czasie budowy pawilonu handlowego (obhecne numery pawilonu: 12, 14, 16a i 16) przy ul. Czyżewskiego.

Próba odtworzenia numeracji.   Fot. z: Herder Institut, Gdask na fotografii lotniczej z okresu międzywojennego, Wrocław 2010 rok..



Po lewej budynek nr 1 przy ul. Zacisze oraz nr 19 przy ul. Czyżewskiego. Widoczne są również budynki nr 17, 15C i 14A przy ul. Czyżewskiego. W głębi trakt wyznaczający al. Grunwaldzką. Fragment pocztówki. Widok z około 1935 roku.   Ze strony FotoPolska.eu (KC).



Budynki nr 14a i 14b przy ul. Czyżewskiego. Fot. z dnia 31. 10. 2010 r.
Fot. Piotr Leżyński.


Mieszkańcy w 1897 roku, Ludolphiner Weg 14:
Mulfi, Alexander, Sattler.

Mieszkańcy w 1898 roku, Ludolphiner Weg 14:
Mulfi, Alexander, Sattler.

W Oliwarer Nachrichten wydawanych od maja do lipca 1913 roku Posanski reklamował mieszkanie całoroczne w budynku nr 14a. Od lipca do sierpnia 1913 roku pokoje dla letników w budynku nr 14.

W 1913 roku letników przyjmował (Ludolfiner Straße 14): Posanski (1 osobę).

W 1913 roku letników przyjmował (Ludolfiner Straße 14a): Bartel (3 osoby).


Paul Kankowski. Podziękowania noworoczne, Olivaer Zeitung nr 305 z 31. 12. 1924.


1927, 1928: mieszkał Grönkowski A. - maurer (murarz).

W 1914 roku właścicielem domów nr 14, 14a i 14b był Max Posanski. W 1927 roku jak podają książki adresowe (niedokładne) pozostawał jeszcze właścicielem budynku nr 14a będącym w jego posiadaniu do około 1933 roku.
Od co najmniej 1925 roku właścicielem domu nr 14b był Leo Grubba. Od około 1934 roku został również właścicielem stojącego poniżej domu nr 14a. Był ich właścicielem do 1939 roku, gdy działki przejął Urząd Majątku Ziemskiego (Grundvermögensamt).


Franciszek Mamuszka, "Kaszubi oliwscy. Szkice z dziejów Polonii oliwskiej od około 1850 do 1945 r.", Gdańsk 1980 r., fragmenty:

str.124:
Działalność zarządu filii Związku Polaków w Oliwie, kierowanej od 15 października 1934 r. przez Antoniego Maciejewskiego, któremu pomagali wymienieni już, a także inni działacze jak: Paweł Łojewski, Roman Grubba, Jan Schütz, Brunon Czaplewski, Jan Kreft młodszy, Wojciech Kaczykowski, Feliks Patzwald, Jerzy Piotrowski, Augustyn Zieliński, Paweł Bralla, odznaczała się dużym rozmachem, pomysłowością i zaangażowaniem członków.

str.133-134:
Prezesem oliwskiej filii został Henryk Wieczorkiewicz, któremu powierzono także prowadzenie zajęć oświatowych. Do zarządu weszli nadto: Józef Kopczyński, Franciszek Czaplewski, Antoni Buczkowski, Paweł Socha, Aleksander Kraiński, Edmund Minkowski, Jan Kreft młodszy, Jan Damps i F. Adamski. Prezes Wieczorkiewicz pełnił funkcję do września 1939 r. W następnych latach współpracowali z nim w zarządzie: Antoni Maciejewski, Alojzy Murawski, Józef Klecha, Paweł Nauszewski, Leon Droszyński, Roman Grubba i Juliusz Szwarzbart.
[...]
Po ustąpieniu M. Szulca prezesem został L. Droszyński - aż do wybuchu wojny. Współpracowali z mim w kolejnych zarządach: Łucja i Małgorzata Pułczyńskie, Antoni Maciejewski, Florian Droszyński, Leon Formela, Roman Grubba, Alfons Strongowski, Zofia Rybińska, M. Kobylska, Albert Szalewiski, Jan Hirsch, Alfons Nagel, Brunon Strongowski, Junga Behrensówna, Łucjan Majewski, Hildegarda Strugałła i Kazimiera Lewańczyk. Znaczenie "Lutni" było bardzo duże. Uświetniała ona wszystkie imprezy polskie, popularyzowała polskie pieśni, zaznajamiała z utworami polskich kompozytorów, wybitnie przyczyniała się do wychowalnia patriotycznego rodaków.

str.136-137:
Do aktywu TOPZS zaliczyć nadto należy Zygmunta Moczyńskiego, Aleksandra Schillera i Piotra Bresińskiego. W grupach przechodzących szkolenie bojowe znaleźli się liczni członkowie polskich organizacji z Oliwy. Red. H. Wieczorkiewiczowi i jego żonie Irenie powierzyła organizacja obowiązki instruktorów oświatowych. Prócz nich należeli do organizacji bojowej z Oliwy: Herman Burau, Florian Droszyński, Roman Grubba, Paweł Jakubowski, Aleksander Kraiński, Bogdan Lange, Franciszek Mach, Jan Machaliński, Józef Konrad Mey, Teodor Jan Piernicki, Jerzy Piotrowski, Franciszek Radtke, Franciszek Rutkiewicz, Jan Schütz, Alfons Strongowski, Bernard Strongowski, Paweł Strongowski, Władysław Suwała, Brunon Hinz i zapewne wielu innych, których nazwiska nie są znane.

str.150:
Fot. - Roman Grubba, kolejarz, zamordowany 1 września 1939 r. na stacji w Szymankowie

str.151:
8. Leon G r u b b a, ur. 5 XI 1884 r. w Waranie, pow. Kartuzy. W 1933 r. zwolniony z pracy w tramwajach za posyłanie dzieci do polskiej szkoły, następnie czynny w PKP. Należał do organizacji polskich. Aresztowany 1 IX 1939 r., osadzony w Stutthofie, a następnie w Mauthousen, gdzie zginął 28 III 1941 r.


Monitor Polski. Łódź 30 sierpnia 1947 roku:
Emilia Sokalska, zamieszkała w Gdańsku-Oliwie, przy ul. Czyżewskiego 14b m. 1 - wniosła o uznanie za nieżyjącego męża jej Stefana, urodz. 20.12.1895 roku w Budapeszcie (Węgry), syna, Józefa i Katarzyny z domu Fruzyńska z zawodu tapicera, ostatnio zamieszkałego we Lwowie, który w dniu 5.3.1940 r. wyjechał do Rosji i od tego czasu nie dał o sobie znaku życia. Wzywa się wymienionego by w terminie trzech miesięcy od daty ukazania się ogłoszenia zgłosił się w powyższym Sądzie, gdyż w przeciwnym razie może być uznany za zmarłego. Wzywa się wszystkie osoby, które mogą udzielić wiadomości o zaginionym, by w terminie powyższym doniosły o tym Sądowi Grodzkiemu w Gdańsku.