Start  ›  Ulice  ›  Spacerowa  ›  Köllner Chaussee 15  ›

Brunon Zwarra (od lat 50 XX w.):

Gedenaopedia.pl - Brunon Zwarra
Wikipedia.pl - Brunon Zwarra

iBedeker.pl - Brunon Zwarra skończył 94 lata
Trojmiasto.pl - Brunon Zwarra kończy 96 lat
Trojmiasto.pl - Zmarł Brunon Zwarra:
W wieku 99 lat zmarł Brunon Zwarra, gdański pisarz, który zasłynął opisaniem losów gdańskiej Polonii w 20-leciu międzywojennym.

Zobacz: Brunon Zwarra w Brunon Zwarra, Gdańsk 1939, Gdańsk 1984, str. 564-614.






Ackerland (grunty orne). Książka adresowa z 1899 roku.
Przekazała Grażyna Niemyjska. Zbiory PBC.


Niezabudowane. Książka adresowa Sopot-Oliwa z 1901 roku.
Zbiory Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej.


Niezabudowane. Książka adresowa Sopot-Oliwa z 1902 roku.
Zbiory Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej.


Niezabudowane. Książka adresowa Sopot-Oliwa z 1903 roku.
Zbiory Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej.


Niezabudowane. Książka adresowa gminy Oliwa z 1913 roku.
Zbiory Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej.


Niezabudowane. Książka adresowa gminy Oliwa z 1914 roku.
Zbiory Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej.


Niezabudowane. Książka adresowa gminy Oliwa z 1915 roku.
Zbiory Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej.


Niezabudowane. Książka adresowa gminy Oliwa z 1916 roku.
Zbiory Mirosława Piskorskiego.


Wohlert. Książka adresowa gminy Oliwa z 1925 roku.
Zbiory Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej.

Dom wybudowany został pomiędzy 1916 a 1926 (1925?) rokiem przez Karla Eggerta. Odsprzedany P. Lisińskim (zamieszkałym wówczas przy ul. Kastanienweg 5a - Lędziona we Wrzeszczu) około 1928 roku. Od około 1940 r. właścicielem domu był Gdański Urząd Nieruchomości (Städt Grundvermögensamt).

Franciszek Mamuszka, "Kaszubi oliwscy. Szkice z dziejów Polonii oliwskiej w latach od okolo 1850 do 1945", Gdańsk 1980, str. 134:
Opiekę nad czterema jednostkami harcerskimi i zuchowymi z Oliwy roztaczało Koło Przyjaciół Harcerstwa w Sopocie, prowadzone przez Różę Marszałową oraz nauczycielki Jadwigę Frankowską i Helenę Kledzikównę. W 1936 r. istniało w Oiliwie samodzielne koło Przyjaciół Harcerstwa kierowane przez Ludwika Lisińskiego, dyrektora polskiego Banku Ludowego. Kulejąca nieco za jego prezesury praca koła ożywiła się w początkach 1938 r., po wybraniu 27 stycznia nowego zarządu w składzie: ks. Leon Bemke - pallotyn, Helena Jainkowiakowa - nauczycielka, Anna Gackowska, Franciszek i Gertruda Żygowscy, Antoni Maciejewski, Leon Droszyński, Michniewiczowa i Aleksander Żółtowski.

Zygmunt Iwicki, "Kronika Oliwska od 1945 do 1979 roku", 2016, str. 202, przyp. 317:
KAPLICA PRZYDROŻNA W RENUSZEWIE, 1947. Dla nowej trasy Pielgrzymki Oliwskiej do Wejherowa zbudowano w 1947 roku w Renuszewie kapliczkę pierwszej stacji. W niedzielę 19 października 1947 r. odbyło się jej poświęcenie. Skrawek ziemi ufundował Jan Kręcki, oliwski leśniczy; Kaplicę ufundowała Waleria Lisińska (*18.02.11890, †30.01.1972), jako wotum za ocalenie i odnalezienie męża Ludwika Lisińskiego i córki Marii, którzy zaginęli podczas II wojny. Jak autora poinformowała p. inż. Anna Onoszko z Lisińskich, Ludwik Lisiński był starszym bratem Józefa Lisińskiego, ojca p. Anny Onoszuko, który w czasie wojny nakleżał do AK Gryf. Ludwik zaś był w czasie międzywojennym dyrektorem Banku Ludowego w Gdańsku. Kapliczka ta odtąd służyć będzie, jako miejsce pożegnania i przywitania tradycyjnej pieszej pielgrzymki oliwskiej na Kalwarię Wejherowską. Poświęcenie kapliczki odbyło się przy licznym udziale wiernych, którzy w towarzystwie orkiestry, z Bractwem Pielgrzymkowym na czele, udali się do Renuszewa. Aktu poświęcenia dokonał administrator parafii, Ks. radca Leon Główczewski, który w serdecznych słowach podziękował fundatorom i poświęconą kapliczkę oddał w opiekę mieszkańców Renuszewa.

Zobacz również: Zygmunt Iwicki, "Bedeker Oliwski. Część I", 2018, str. 176 oraz "Bedeker Oliwski. Część II", 2018, str. 106-107.

Waleria Lisińska ur. 18. 02. 1890 zm. 30. 01. 1972. Pochowana na cmentarzu w Oliwie (brak pochówków Ludwika Lisińskiego i Marii Lisińskiej w Gdańsku).

Zobacz: Kapliczka w Renuszewie, StaraOliwa.pl, 2012
Barbara Dogil:
Z kapliczką w Renuszewie było inaczej. Kapliczkę wybudował mieszkający tam leśniczy Jan Kręcki z rodziną za przeżycie przez rodzinę II wojny światowej. W czasie wojny był kilkakrotnie aresztowany przez gestapo a po wojnie systematycznie napadany i okradany. W 1951 roku zmuszony do odejścia na emeryturę, i opuszczenia leśniczówki, mimo, próśb o przedłużenia zatrudnienia. W 2012 roku wnuczek Jana Kręckiego z rodziną odnowił kapliczkę, którą nikt się nie interesował, a my sądziliśmy, że jest już własnością Parafii. Po rozmowie z aktualnym Proboszczem Katedry ks. Zbigniewem Zielińskim obecnym Biskupem Pomocniczym odnowiliśmy Kapliczkę nadając jej trochę lekkości. Systematycznie coś tam naprawiamy, bo to brzoza złamana uszkodziła dach i ogrodzenie a to ogrodzenie należy powoli wymieniać. Pan leśniczy z leśniczówki Sopot wycina samosiejki, które przysłaniają Kapliczkę. Od mniej więcej roku zauważyliśmy większe zainteresowanie Kapliczką, nie znamy jednak powodu.

Zobacz:
FB Grażka, "Waleria Lisińska", 2022
FB Grażka, "Fot. Kapliczka w Renuszewie", 2022
FB Grażka, "Kunegunda Zwarra", 2022


Karl Eggert. Książka adresowa z 1926 roku.
Zbiory Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej.


Karl Eggert. Książka adresowa z 1927 roku.
Zbiory Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej.


Karl Eggert. Książka adresowa z 1928 roku.
Zbiory Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej.


Karl Eggert. Książka adresowa z 1929 roku.
Zbiory Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej.

Gdańska Macierz Szkolna, Przewodnik po Gdańsku, Gdańsk 1929:
CERAMIKA, CEGŁY I ARTYKUŁY BUDOWLANE:
Lisiński L., Oliwa, Kollner Chaussee 15, tel. 455-29.


Lisinski. Książka adresowa z 1931 roku.
Zbiory Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej.


Valeria Lisinski. Książka adresowa z 1933 roku.
Zbiory Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej.


Valeria Lisinski. Książka adresowa z 1934 roku.
Zbiory Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej.


Valeria Lisinski. Książka adresowa z 1935 roku.
Zbiory Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej.


Valeria Lisinski. Książka adresowa z 1936-1937 roku.
Zbiory Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej.


Ludwig Lisinski. Książka telefoniczna z 1937 roku.
Zbiory TPG Strefa Historyczna WMG.



Valeria Lisinski. Książka adresowa z 1937-1938 roku.
Zbiory Piotra Mazurka.


Valeria Lisinski. Książka adresowa z 1939 roku.
Zbiory Krzysztofa Gryndera.


Grundvermögensamt. Książka adresowa z 1940-1941 roku.
Zbiory TPG Strefa Historyczna WMG.


Grundvermögensamt. Książka adresowa z 1942 roku.
Zbiory Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej.


Początek strony.