
Georgstraße -› Obrońców Westerplatte.
NUMERACJA (1939-1945):
‹- Adolf-Hitler-Straße - Grunwaldzka -›
1 - 11
‹- Kronprinzenallee - Wita Stwosza -›
12 - 20
‹- Pelonker Straße - Polanki -›
21 - 26, 28 - 29, 31 - 34
‹- Gartenstraße - Flisacka -›
35 - 39
‹- Adolf-Hitler-Straße - Grunwaldzka -›
Zobacz:
Instytut Kultury Miejskiej, Oliwskie impresje z notatnika lokalnego przewodnika, Gdańsk lipiec 2019.
, str. 20-25.
Najstarszy budynek znajdujący się obecnie przy ul. Obrońców Westerplatte nr 38 pochodzi jak pisał Franciszek Mauszka w 1959 roku z 1 połowy XIX wieku. Wzniesiony został z gotyckich cegieł porozbiórkowych.
Ulicę Georgstraße (od kwietnia 1945 roku Obrońców Westerplatte) zaczęto zabudowywać od końca XIX wieku. Jak podawała księga adresowa Gdańska wydana w roku stało przy tej ulicy 7 budynków. Do około 1902 roku stała już większość do dziś zachowanych domów po wschodniej stronie ulicy.
Według spisu publikowanego w Olivaer Nachrichten w 1909 roku przy ul. Georgstraße zamieszkało, na co najmniej 1 dzień 329 letników. W tym czasie uliczka liczyła około 220 mieszkańców.
Dość spora zmiana właścicieli poszczególnych posesji nastąpiła pomiędzy 1916 a 1921 rokiem. W 1925 roku z 33 domów pozostało jedynie 12 w rękach ich poprzednich właścicieli. Np. Beck będący w 1916 roku właścicielem 5 budynków sprzedał 2. Tavernier posiadający 3 domy pozbył się dwóch a jeden pozostał w rękach rodziny, do co najmniej 1942 roku.
Na uwagę zasługuje dom nr 16 wybudowany 1898 roku i należący do patriotycznej rodziny Lange. Skonfiskowany po wybuchu II wojny światowej w 1939 roku przez niemiecki organ zajmujący się gromadzeniem, zarządzaniem i eksploatacją majątku państwa polskiego i jego obywateli (Haupttreuhandstelle).
|


 Ulica Obrońców Westerplatte. Około 1905 roku. Zbiory Mirosława Piskorskiego.
 Ulica Obrońców Westerplatte. Około 1905 roku. Zbiory Piotra Leżyńskiego.
 Ulica Obrońców Westerplatte. Około 1910 roku. Zbiory Krzysztofa Gryndera.
|