W 1865 roku Freudental (teren obejmujący młyny XVII-XX) przejmuje nadleśnictwo oliwskie, które od 1873 roku w dawnych stawach młyńskich urządziło hodowlę ryb. Hodowano tu głównie pstrąga tęczowego, kiełbia i łososia. Młyny w tym czasie nie były wykorzystywanie i powoli likwidowane.
Pocztówki wydawane na początku XX wieku ukazują dostawiony napis "DANZ 1896". W książeczce wydanej w 1934 roku czytamy (tłumaczenie): "Leżący naprzeciwko długo rozciągnięty grzbiet góry pozwala w szczególności wiosną i jesienią utworzyć z brzóz napis "Danz 1896", który wówczas jest widoczny. Tutaj wystawił sam sobie podczas zalesiania pomnik mistrz leśniczy Danz." Tak nazywano również do marca 1945 roku jedno z okolicznych wzgórz (Danzhöhe).
Niedaleko po północnej stronie na zboczu Wzgórza Ela Ochotnicza Służba Pracy wybudowała w 1932 roku skocznię narciarską pozwalającą na skoki do 30 metrów. Była to wówczas największa skoczna na Pomorzu Wschodnim. Skocznia czynna była jeszcze w latach 60-tych, a i może 70-tych. W 1998 roku na szczycie stały jeszcze resztki pali i pomostu.
Na wprost skoczni narciarskiej, na zalesionym przeciwległym wzgórzu, znajduje się tajemnicza płyta z piaskowca, a na niej herb Gdańska, ułożone poziomo narty oraz napis : ERNST BECKER-LEE ZUM GEDACHTNIS 1940. Czyżby to był grób nieznanego narciarza ? Tego nie wiadomo. W książce meldunkowej Gdańska z roku 1939 nazwisko Becker-Lee nie występuje.