Ks. K. Mirynowski, Katedra w Oliwie, Gdańsk 1947 rok:

Stojąc pod chórem łatwo się ujmuje perspektywę całości nawy głównej; wzrok mknie coraz dalej i gubi się gdzieś w półmroku prezbiterium. Szlachetnymi liniami gwiaździste, gotyckie sklepienie spływa w dół, opierając się na konsolach zdobnych herbami opatów. Szereg po obu stronach filarów zamyka nawę główną. Całość zwarta, może zbyt wązka w stosunku do długości i wysokości świątyni, mile jednak bawi oko widza. Od progu aż do ściany za wielkim ołtarzem długość kościoła wynosi 98 m. Jest najdłuższym bodaj kościołem w Polsce. Wysokość nawy środkowej wynosi 19 m, szerokość zaś 8,5 metra. Katedra jest najdawniejszym zabytkiem Wybrzeża od Odry po Wisłę. Nawa główna kończy się długim, choć wązkim prezbiterium. Stacje męki Pańskiej, rozmieszczone na filarach, nie mają wielkiego znaczenia pod względem artystycznym.