W początkowym okresie węgiel musiał być dowożony platformami konnymi, ładowanymi z węglarek stojących na bocznych torach dworca Gdańsk Główny. Tory te tworzyły bocznice, położone koło osobnego budynku, gdzie odprawiano przesyłki ekspresowe.
W styczniu roku 1897, czyli podczas budowy obiektów dworcowych, ta część terenu prezentowała się tak jak to pokazano niżej. Widoczne tutaj bocznice były później użytkowane jako miejsce czasowego odstawienia poszczególnych wagonów, głównie pasażerskich.

Trasa dowozu węgla biegła tym odcinkiem ul. Podwale Grodzkie, który leży koło terenów dworcowych. Na arkuszu 31 ulica ta nosi jeszcze nazwę "ulica Dowozowa", co pokazuje jej ówczesną rolę. Ten prymitywny sposób dowożenia paliwa po pewnym czasie został udoskonalony. W latach 1904 i 1912 zmieniono układ torów tramwajowych na