Hotel & Schloßgarten Konditorei - ul. .
Pierwsza znana obecnie informacja o budynku pochodzi z 1904 roku (Püttner Elise,
, Danzig 1904) choć zapewne wybudowano go pod koniec XIX wieku. W 1916 roku jak podawała książka adresowa gminy Oliwa właścicielem tej posesji był Carl Aßmus (wcześniej
prowadzący około 1910 roku "Restaurant und Cafe Klotz"). Prowadził on w tym czasie na parterze posesji restaurację ("Restaurand und Kaffee"). Posiadał również telefon o dość niskim numerze 35.
W dniu 8 stycznia 1919 roku jak podawał Fraciszek Mamuszka w książce "Kaszubi oliwscy"
odbyło się w sali imprezowej hotelu Józefa Galickiego przy ówczesnej ul. Am
Schloßgartein 9 (ul. Opata Jacka Rybińskiego nr 9) posiedzenie Rady Ludowej. Lokal, "wykupiony wtedy z rąk niemieckich, był przez jakiś czas miejscem jej zebrań". [...]
"5 czerwca 1920 r. powstała natomiast, podczas zebrania w lokalu J. Galickiego, filia Polskiego Białego Krzyża". [...]
(1922) "Władze gdańskie nie skąpiły polskim działaczom szykan i kar. Na trzy miesiące więzienia i 3000 mk grzywny został skazany właściciel polskiej restauracji Józef Galicki. Po wyroku tym nawet niemiecka gazeta "Danziger Arbeiter Zeitung" postawiła pytanie czy skazany nie jest czasem Polakiem, na którym hakata wywarła zemstę?".
Natomiast Gazeta Gdańska wydana w dniu 6. sierpnia 1919 roku pisała: "- Jest to już druga posiadłość hotelowa, która za pośrednictwem rodaka p. Przybylskiego przeszła w ręce polskie. Jak ważnemi były te kupna świadczy pobyt polskiej komisji wojskowej, która w hotelu polskim p. Galickiego, - dawniej "Hotel Assmus" - się zbiera i przebywa i po części tam zamieszkuje."
Możliwe że już w 1923 roku podnajemcą lokalu został Franz Zühlke. Reklama z tego roku podawała nazwę funkcjonującego tu hotelu "Schloß-Hotel" i jego nr telefonu - 35. W roku 1924 i 1925 (reklama, książka tel.) Franz Zühlke występował już jako prowadzący w/w. hotel.
Właścicielem posesji około 1927 roku (książka adresowa) był nadal Józef Galicki (rentier), który udostępniał lokale mieszkalne rodzinie. Mieszkali tu: Galicki Alfons - piekarz, Galicki J. - kelner, Galicka Anastazja - wdowa, Galicka Gertruda - nauczycielka. Właścicielem hotelu był w tym czasie wspomniany wcześniej Franz Zühlke. Już w 1928 roku występuje on (książka adresowa) jako właściciel posesji i hotelu "Schloß-Hotel". Mieszkały tu jeszcze: Galicka Anastazja - wdowa i Galicka Gertruda - nauczycielka.
W latach 1929-1934 (książki adresowe) budynek należał do Emila Richtera zamieszkałego w Oliwie przy ul. Georgstraße (obecna ul. Obrońców Westerplatte) pod numerem 21. Z tego okresu pochodzi pocztówka podająca nazwę restauracji "Café Richter". Została wysłana z poczty oliwskiej w dnu 24. 06. 1929 roku.
Następnym właścicielem tej kamieniczki został Paul Grönwald (zamieszkały przy ul. Georgstraße 21). Książka adresowa na lata 1937-1938 podawała nazwę znajdującej się tu kawiarni
""
prowadzonej przez , który już w następnym roku został właścicielem budynku. Kawiarnię prowadził do co najmniej 1942 roku (ostatnia wydana książka adresowa Gdańska).
Bałtyk - ul. .
Może już po wyzwoleniu Oliwy (26. marca 1945 roku) gdy ulicę przemianowano na Armii Radzieckiej z utrzymaniem przedwojennej numeracji zaczęła tu funkcjonować restauracja. Informator wydany w maju 1946 roku podawał nazwisko osoby prowadzącej lokal ("Bałtyk"?): M. Szymański. Występuje on jeszcze jako prowadzący restaurację "Bałtyk" w informatorze wydanym w 1949 roku. Natomiast informacja umieszczona w przewodniku z 1947 roku
w/w restaurację: "Zakąski zimne i gorące. Napoje wszelkiego rodzaju. Kuchnia Warszawska".
Oliwska - ul. .
Nie wiadomo, w którym roku zmieniono nazwę restauracji na "Oliwska". Obecnie można jedynie przypuszczać że w latach 50. XX wieku. Około 1962 roku była to restauracja II kategorii, w której w późnych godzinach wieczornych odbywały się dansingi. W czasie III pielgrzymki do Polski papieża Jana Pawła II mieszkańcy skromnie udekorowali budynek umieszczając na nim napis "DOBRY JAK CHEB". Na początku lat 90. XX w. zmieniono nazwę ulicy na Opata Jacka Rybińskiego a restaurację zamknięto najprawdopodobniej przed 1995 rokiem. Restauracja znana była z serwowania smacznych posiłków.
"W Oliwskiej można było zjeść przepyszne steki, do dziś nie miałem przyjemności czegoś takiego ponownie zjeść" wspominał w 2008 roku Radek Z na forum mojeosiedle.pl.
Makati - ul. .
Od co najmniej 1996 roku mieściły się na parterze posesji klub nocny i restauracja "Makati" występujące jeszcze w książce telefonicznej wydanej w 1998 roku. Lokal był kojarzony z
burdami
Marek Krajewski, Mariusz Czubaj, "Róże cmentarne" (powieść kryminalna), Warszawa 2009, s. 113:
Jednopiętrowy dom na ulicy opata Jacka Rybińskiego był dobrze znany gdańskiej policji. Kiedyś na parterze mieścił się tam burdel dla filipińskich marynarzy, oddających się uciechom w czasie, gdy ich statek cumował w stoczni remontowej. W pierwszej części budynku grał zespół dancingowy, a dziewczyny tańczyły na rurze, drugą przerobiono na rzeźnię, w której odbywał się ubój kóz. Filipińczycy prowadzący ten osobliwy przybytek zwykli gromadzić wnętrzności w kanciapie będącej ostatnią częścią parteru. Przeraźliwy smród, zakłócanie ciszy, bójki oraz pojedynki na noże były w domu na opata Rybińskiego normą, z którą pogodzili się nawet lokatorzy z kilku niewielkich mieszkań na pierwszym piętrze, wśród których - jak widać - wciąż znajdował się Zbynek "Karaluch".
i był uciążliwy dla mieszkańców.
Biblioteka Oliwska - ul. .
W dniu 1 sierpnia 2000 roku lokal przekazano Bibliotece Oliwskiej (filia nr 2 WiMBP - Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Gdańsku) znajdującej się wcześniej w Oliwie przy ul. Obrońców Westerplatte nr 6. Był nawet pomysł nadania placówce imienia Franciszka Mamuszki. Uroczyste otwarcie biblioteki nastąpiło w dniu 2 października 2000 roku. Placówką kierowała wówczas Pani Barbara Mayer. Od 2005 roku kierowniczką biblioteki jest Pani Iwona Jarentowska.
Aktualny adres: ul. Opata Jacka Rybińskiego 9; 80-320 Gdańsk
Godziny otwarcia: poniedziałek-piątek - 9-19; sobota - 9-15
Piotr Leżyński
|
Fragment fotografii lotniczej. Od lewej nr 7, 8 i 9. Około 1929 roku. Herder Institut, "Gdańsk na fotografii lotniczej z okresu międzywojennego", Wrocław 2010.
Reklama. Kaiążka adresowa gminy Oliwa. 1916 rok. Zbiory Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej.
Schloß Hotel Oliva. Reklama z 1924 roku. Zbiory Mirosława Piskorskiego.
Café Richter - elegandzka, solidna kawiarnia rodzinna. Zbiory Piotra Leżyńskiego.
Informator opracowany w maju 1946 roku. Zbiory Piotra Leżyńskiego.
Fotografia wykonana 11 czerwca 1987 r. w czasie, gdy papież Jan Paweł II wyjeżdżał z Oliwy, w której się zatrzymał do Gdyni. © Fot. Krzysztof Jakubowski.
Pieczątka Biblioteki Oliwskiej. 2005 rok. Zbiory Piotra Leżyńskiego.
Fotografia wykonana w dniu 12. 05. 2012 roku. Ze strony www.FotoPolska.eu (Yanek).
|