Pierwsze domy przy ul Droszyńskiego (wówczas Sasper Weg) wybudowano przed 1913 rokiem. Właścicielem nr 4 był w tym czasie sekretarz kolejowy Hermann Gülsdorf. Nr 30 wybudował zapewne dla siebie przedsiębiorca budowlany Martin Knaak. Pod nr 8 w 1923 roku rozpoczęły działalność zakłady cukiernicze The Anglo-Asistic Company Ltd. Przed 1925 rokiem w domu nr 5 zamieszkał Otto Skwarra.
Ulica zawdzięcza swą nazwę jednemu z jej mieszkańców Leonowi Droszyńskiemu (nie istniejący nr 14), który został zamordowany trzeciego grudnia 1940 roku w Dachau.
Do dziś (2024 r.) zachowało się 5 dawnych budynków nr 1, 3, 4, 7 oraz nr 30.
Zobacz:
, "Droszyńskiego", 2024
(nr 1) - Alfred Fey
(nr 3) - Otto Skwarra
(nr 4-5) - Hermann Gülsdorf (1913)
(nr 7) - Richard Manhold
(nr 8) - The Anglo-Asistic Company Ltd
(nr 13) - Martin Knaak
(nr 14) - Leon Droszyński
(nr 24-27) - Edmund Klawikowski
(nr 28) - "Spomasz"
(nr 30) - Martin Knaak (1913)
|
Nr 14. Elfryda Droszyńska z córkami Stanisławą i Heleną.
Z albumu Heleny Droszyńskiej-Babickiej.
Fragment kolorowego planu Gdańska z 1933 roku.
Z kolekcji Bibioteki Uniwersytetu Chicago..
Dworzec PKP w Oliwie. Widok z pętli przy ul. Droszyńskiego. Około 1960 roku. FB: Dawne Przymorze (Jacek Kasprzak).
|
