Polecamy:
Instytut Kultury Miejskiej, Oliwskie impresje z notatnika lokalnego przewodnika, część 3, Gdańsk sierpień 2021.
Ewa Oslislok, ul. Majkowskiego, str. 6-8.
Jedna z niedocenionych ulic Oliwy. Powstała zapewne na początku XX wieku. W 1916 r. prócz nr 8 stały już wszystkie budynki przy tej ulicy (nr 2 i 3 zniszczono pod koniec marca 1945 r.). Mieszkał tu w domu nr 3 Antoni Pikarski, weteran powstania styczniowego pochowany na cmentarzu oliwskim. Po II wojnie światowej, gdy katalogowano i fotografowano zabytkowe budynki Oliwy żaden budynek z tej ulicy (najprawdopodobniej) nie został sfotografowany i skatalogowany. Nawet obecnie, może prócz nr 1 budynki przy tej ulicy nie zostały uwiecznione przez matryce aparatów cyfrowych.
Może, dlatego że to ostanie zamieszkałe wschodnie odgałęzienie al. Grunwaldzkiej patrząc w kierunku Gdańska. Dawniej, dalej znajdowały się głównie oliwskie zakłady przemysłowe.
W latach 70. i 80. XX w. od strony ul. Majkowskiego skupowano makulaturę. Od strony ul. Poczty Gdańskiej butelki i słoiki. Był to "kompleks" skupu surowców wtórnych.
(nr 1)
(nr 2)
(nr 3) -
Antoni PikarskiAntoni Pikarski. Kaszuba ze wsi Kliczkowy pod Chojnicami, powstaniec z 1863 roku, pochowany na cmentarzu w Oliwie.
(nr 4) - Józef Miotk
(nr 5)
(nr 6)
(nr 7)
(nr 8, 9, 10) - Norbert Gerczewski
(nr 11)
|
 Dzieci z ul. Majkowskiego. Lata 1955-1956. Internet: www.MojeOsiedle.pl (Urszula).
 Fragment planu wydanego w 1935 roku. Zbiory Mirosława Piskorskiego.
|