Gdańska bocznica dowozowa na Targu Rakowym musiała być wykonana w tym okresie, kiedy działała jeszcze elektrownia parowa, a więc przed rokiem 1927. Powstaje teraz pytanie o miejsce, gdzie odbywało się ładowanie węgla na lorę. Musiało to odbywać się tam, gdzie tory tramwajowe przebiegały w pobliżu dworca kolejowego lub jakiegoś zakładu dysponującego bocznicą kolejową. Takie miejsca istniały w ciągu ul. Toruńskiej, która biegła linia tramwajowa, łącząca ul. Łąkową z Dworcem Głównym poprzez Zabi Kruk, Ogarną, Szeroką, Targ Rybny i Wałowa.

Przy ul. Toruńskiej znajdowała się wcześniejsza Gazownia Miejska a tuż koło niej mieścił się pierwszy gdański dworzec kolejowy. Przy końcu XIX stulecia pełnił jeszcze funkcję dworca osobowego i nosił nazwę "Ostbanhof" (Dworzec Wschodni). Na tym terenie działa obecnie Dworzec Towarowy. Ukształtowanie tego odcinka jest pokazane na 19. arkuszu planu elektryfikacji gdańskich tramwajów.

Nie wchodził w rachubę tramwajowy plac manewrowy we Wrzeszczu (przy Grunwaldzkiej, między ulicami Czarną i Braci Lewoniewskich), który styka się z torami kolejowymi. Jesienią 1945 tamtędy wprowadzono parowóz dla usunięcia rumowiska po wiadukcie przy Zajezdni Wrzeszcz. Plac ten został zorganizowany dopiero w roku 1927.