Przed wysadzeniem na wiadukty te wprowadzono niewielkie parowozy by skutecznie zablokować luki w nasypie kolejowym. Złom wiaduktu nad ulicą Sprzymierzonych blokował całkowicie możliwość przejazdu ale umożliwiał przejście piechurom. Tamtędy przechodziłem w październiku 1945. W początku listopada podjęto próby usunięcia zapory przez wyciągnięcia jej za pomocą dwu czołgów. Nie dało to efektu wobec czego przystąpiono do cięcia złomu palnikami acetylenowymi.

W ramach odbudowy rychło zabrano się do uruchomienia komunikacji miejskiej. Już na "Święto Morza" 28.06.1945 ruszyły tramwaje, prowizorycznie kursujące ruchem wahadłowym po jednym torze. W Oliwie jeździły po odcinku od "Starej Zajezdni" przy skrzyżowaniu Pomorskiej z Grunwaldzka, przez Opata Rybińskiego, plac Inwalidów i aleje Sprzymierzonych - aż do zwalonego wiaduktu.

Ruch odbywał się po torze "do Gdańska", kursowały Wagony, które zostały odcięte w Oliwie. Był to zestaw złożony z nowoczesnego wagonu silnikowego (typu "270"), starej przyczepki i starego wagonu silnikowego (typ "150"). Podczas jazdy w stronę Wrzeszcza wagon "270" ciągnął przyczepkę, zaś wagon "150" jechał pojedynczo. Na końcowym przystanku koło ul. Abrahama - przyczepkę odpinano od wozu "270" a dołączano do "150". Podobne rozwiązanie funkcjonowało we Wrzeszczu, a tam na jednym torze działały dwa odcinki : od "Zajezdni Wrzeszcz" do "Partyzantów" oraz następny od "Jaśkowej Doliny" do "Bramy Oliwskiej". Początkowo dalszy ruch nie był możliwy ze względu na trochę uszkodzoną konstrukcję wiaduktu Błędnik.

Jednolite, dwutorowe kursowanie tramwajów od Oliwy do centrum uruchomiono 11. listopada 1945. Sfotografowano wtedy nowoczesny wagon silnikowy wojennej serii "290" na pętli w Oliwie. Wagon zwrócony przodem w KIERUNKU WRZESZCZA, stał na TORZE PRZYJAZDOVYM tej pętli.