Schloss-Automat - ul. Rybińskiego 8.

Restauracje automatyczne pojawiły się w miastach niemieckich na przełomie XIX i XX w. Pierwsza na świecie została otwarta w listopadzie 1896 r. w Berlinie. Szybko lokale tego typu zyskały na popularności także poza granicami ówczesnego Cesarstwa Niemieckiego - głównie w Holandii, Francji, Wielkiej Brytanii czy za oceanem w USA. Wyposażone były w specjalne automaty, które serwowały klientom - po wrzuceniu odpowiedniej sumy odliczonej w bilonie - przygotowane wcześniej posiłki: drobne przekąski (np. kanapki, pasztety, serdelki na gorąco), proste obiady (np. fasolę z boczkiem), desery (np. ciasta, torty) i napoje w szklankach czy filiżankach. Zaletą tego typu lokali był praktycznie brak kolejek, brak obsługi oraz opłat za nią (napiwków).

W Gdańsku restauracje automatyczne pojawiły się na początku XX w. m. in. na dworcu głównym, na ul. Długiej czy w pasażu Wielkiej Zbrojowni.

Oliwską restaurację automatyczną oraz pensionat prowadził w 1911 roku Paul Rathmann (zobacz: Waldhäuschen). Najprawdopodobniej „eksperyment” umieszczenia w Oliwie takiej restauracji się nie powiódł. W 1916 roku właścicielem budynku jest H. Haupt z Sopotu a od 1927 w budynku mieściła się centrala automatyczna i poczta oliwska czynna do 1945 roku, gdy budynek uległ zniszczeniu w skutek działań wojennych.