Dolina Radości obejmuje obecnie obszar, na którym od XVI do XVIII wieku wybudowano w sumie osiem zakładów przemysłowych zwanych młynami. Do 1945 roku teren ten, przez który przebiega trakt ulicy Bytowskiej podzielony był na trzy części: Freudental, Schwabental oraz Ober Schwabental i najniżej położony Ernsttal.
W 1865 roku Freudental (teren obejmujący młyny XVII-XX) przejmuje nadleśnictwo oliwskie, które od 1873 roku w dawnych stawach młyńskich urządziło hodowlę ryb. Hodowano tu głównie pstrąga tęczowego, kiełbia i łososia. Młyny w tym czasie nie były wykorzystywanie i powoli likwidowane.
W latach 1955-1997 w okolicy dawnego młyna XIX Instytut Rybactwa Śródlądowego z Olsztyna urządził Terenową Placówkę Rzeczną, w której prowadził badania i hodowlę trocia oraz pstrąga tęczowego. Obecnie teren ten nazywany dawniej "Rybaki" znajduje się w rękach prywatnych.
Powyżej w pobliżu nieistniejącego już młyna XX w 1926 roku powstała ferma lisów czynna jeszcze w połowie lat 80-tych XX wieku. Prowadzona była przez Przedsiębiorstwo Produkcji Leśnej "LAS" z Sopotu. Zabudowania fermy rozebrano w 2008 roku w czasie "totalnej" wycinki w lasach oliwskich.
Przy Młyńskiej Drodze prowadzącej do Klukowa znajduje się Czarcie Wzgórze z diabelskim kamieniem, o którym mówi jedna z legend oliwskich. Czynne jest tu również uruchomione w 1911 roku i niedawno rozbudowane ujęcie wody dla Oliwy.