19022012
„Coś się tu nie odbywa jak powinno”, i z przemówienia Michała Rusinka,
„No, ksiądz istny Seweryn”. Dźwięki piosenki Black cooffee w wykonaniu
Elli Fitzgerald podczas składania urny do grobu, i innych jej piosenek granych
na cmentarzu podobno przez kilka godzin po oficjalnym pogrzebie. Tak sobie
życzyła zmarła Wisława Szymborska. Black cooffee znam również w wykonaniu
mojej ulubionej wokalistki jazzowej Sarah Vaughan i chętnie bym zaproponował
inną w jej wykonaniu, Prelude to a kiss, już na moim składaniu urny. Trzeba mieć
tylko dobrego i stanowczego wykonawcę testamentu, żeby nikt nie namieszał.
Mail od koleżanki ze studiów i z pracy, teraz też emerytki. Dowiedziała się o mojej
chorobie i napisała kilka słów pokrzepiających. Odpisałem między innymi:
właśnie wyszukaliśmy z Krysią dwa tomiki poezji Szymborskiej i czytamy
o Kocie, o Duszy. Nasz kot obsiada mnie jak nigdy, i Krysia jest zazdrosna
że tak się do niej nie garnie na kolana jak do mnie. Koty mają jakieś metafizyczne
chyba wyczucie i gdy rozwijam z folii odmrożony kawałek zmielonej wołowiny
dla niego, to pomimo chodzącego wyciągu kuchennego natychmiast jest pod
moimi nogami przybiegając z pokoju, chociaż cały czas spał. I może też wyczuwa
że z jego panem nie tak jak zwykle, i może będzie tak jak z kotem z wiersza
Szymborskiej.
Wiersz „Kot w pustym mieszkaniu” którego fragment zacytowałem na początku
tego blogu, podobno zadecydował o przyznaniu poetce nagrody Nobla. Powstał
na okoliczność śmierci Kornela Filipowicza, wieloletniego przyjaciela w ich
nieformalnym związku.