Strona autorska		Blog 7      1> 2> 3> 4> 5> 6> 7> 8> 9> 10> 11> 12> 13> 14> 15> 16> 17> 18> 19> 20> 21> 22> 23> 24> 25>   26> 27> 28> 29> 30> 31> 32> 33> 34> 35> 36> 37> 38> 39> 40> 41> 42> 43> 44> 45> 46>| 47>> cd.
2007 - 2012		STRONA GŁÓWNA | BLOG | GALERIA FOTOGRAFII | ARCHIWALIA
		08102007 Wielka hala sportowa na granicy Sopotu i Gdańska. Właśnie zaczynają wychodzić z ziemi jakieś kikuty podpór wśród czterech dźwigów i ogrodzenia placu budowy. Powstają wielkie budowle Sopotu, Dom Zdrojowy na miejscu spalonego w 1945, kompleks hotelowy, tunel przed wejściem na molo, remonty ulic. Wszystko razem bo trzeba wykorzystać środki unijne. Korki uliczne, hałas. Przedwyborcze obiecanki jak np. plany stworzenia terenów rekreacyjnych wokół hali sportowej. Nie wiem gdzie było wysypisko śmieci w Sopocie przedwojennym. Jeżeli za terenem Wyścigów Konnych w kierunku morza to być może niewielkie miasto nie przewidywało utopienia tego pięknego terenu wówczas - bo poprzednio były to podmokłe łąki - w „morzu śmieci”. Mieszkałem na ul. Bitwy pod Płowcami i ciekawość poznawania świata prowadziła młodych mieszkańców okolicy do łażenia u podnóża wielkiej hałdy odpadków zsuwanych przez spychacze na łąkę. Chmary szczurów chowały się przed nami by w chwilę później kilka metrów za nami znowu wyłazić z zakamarków wysypiska. Likwidacja śmietniska doprowadziła do powstania ogródków działkowych na podmokłej łące na którą nawieziono ziemię a które później ustąpiły miejsca terenom ochronnym ujęcia wody. I to wszystko prawie u podnóża góry śmieci które z czasem pokryła bujna przyroda. Na wyrównanej górze tworzącej sporą przestrzeń, wybudowano przed kilkoma laty piękne nowoczesne osiedle gdzie mieszka między innymi Marszałek Donald Tusk. Na drugiej części tego terenu trwają do dzisiaj ogródki działkowe „Jantar”. I mają się świetnie. Pozostały niezagospodarowany teren to super chaszcze zanieczyszczone odpadkami cywilizacji, butelkami, torbami foliowymi itd. Ten teren ma być rekreacyjny bo nie wypada by przy takiej nowoczesnej hali był wokół bałagan. I dobrze. Ale ja przekornie przypominam rozległą  łąkę przez którą jeszcze niedawno przechodziłem idąc skrótami na plażę. Bezdomni i amatorzy wina raczej wybierali krzaki i tam śmiecili, a na otwartej przestrzeni widać było jedynie zbieraczy ziół. Ta przestrzeń pełna polnych kwiatów i zapachu trawy to zupełny ewenement w środku trójmiejskiej aglomeracji. Już nie ma. Nowa hala wpisze się w pejzaż wieżowców już stojących jak hotel Marina lub budynek Hestii. I nowych które są planowane. Zdjęcia które prezentuję dotyczą kilku letnich spacerów w różnym czasie. Na niewielkim wzniesieniu z którego fotografowałem widok, mikro wyglądający teren w ujęciu obiektywu szerokokątnego, spotkałem jegomościa który przyglądał się budowie. Mieszkaniec z bloku obok budowy był bardzo zadowolony że znikną śmieci, pijacy i łobuzy nie będą się pętać, będzie dużo sklepów, ruch i wydarzenia w okolicy. W następnym dniu, „otwartym”, okoliczni goście i mieszkańcy mogli zapoznać się z powstającą budową i wysłuchać koncertu „Leszczy” odpowiednio nagłośnionej. Gdy niedaleko mojego domu jest impreza sportowa na stadionie AWF - u to w domu mogę słuchać tylko tego co emitują z głośników zapowiadających sportowe emocje. Przy hali sportowej będzie jeszcze dużo innych atrakcji jak zwiększony ruch samochodowy lub tłumy kibiców które się rozproszą po okolicznym terenie. Wracając do budowy tunelu i „kasyna” to dopiero po wybudowaniu będzie można ocenić jak zmienił się wygląd okolicy mola i krajobraz. Czy nowa architektura będzie tworzyła nastrojowy klimat z dawnych lat kąpieliska, bo czystej wody w morzu chyba się nie doczekam. Pod koniec lat czterdziestych łowiliśmy przy molu certy, pyszne rybki które całkowicie wyginęły z powodu brudnej wody. Bitwy pod Płowcami, pokryta kostkami brukowymi, ocieniona licznymi drzewami sopocka uliczka. Potężne perszerony ciągnęły wozy z węglem czy koksem do miejskiej gazowni. Przy kamienicy nr. 7 były ogródki. W naszym byłym mieszkaniu  na parterze półkoliste okno z secesyjnym witrażem. Jak daleko poszła radosna twórcza inwencja poszczególnych mieszkańców tego domu i jaki powstał potworek, przedstawiam na zdjęciu elewacji. Okno na parterze prostokątne, trójdzielne, plastykowe, w innych rozmaitość formy i koloru, tylko okna klatki schodowej zachowały dawne kształty z fragmentem witrażu. Ogródek dawno zamieniono na chodnik z parkingiem, a po przeciwnej stronie ulicy, prawie arterii przelotowej, wybudowano dziesięciopiętrowy wieżowiec. Cóż, w takim teraz mieszkam. Ale za oknem las Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. I zawsze wracam do rozległych morskich horyzontów na pustej w październiku plaży jelitkowskiej. Ten krajobraz mogą zakłócić tylko tłumy plażowiczów.     ………………………………………………………
		1> 2> 3> 4> 5> 6> 7> 8> 9> 10> 11> 12> 13> 14> 15> 16> 17> 18> 19> 20> 21> 22> 23> 24> 25>   26> 27> 28> 29> 30> 31> 32> 33> 34> 35> 36> 37> 38> 39> 40> 41> 42> 43> 44> 45> 46>| 47>> cd.